خصوصیات فیزیکی و شیمیایی بره موم

رنگ و عطر بره موم در مناطق مختلف متفاوت بوده و ویژگیهای آن وابستگی کامل به نوع گیاهان موجود در هر منطقه دارد. بره موم در هوای سرد سفت و شکننده و در هوای گرم نرم و چسبناک می‌گردد.
بره موم در درجه حرارت ۸۳ درجه سانتیگراد ذوب می‌شود در حالیکه درجه حرارت ذوب موم ۶۳ درجه سانتیگراد می‌باشد، بنابراین به کمک حرارت می توان آنها را از یکدیگر تقکیک کرد.
بره موم در حلالهای آلی مانند الکل اتیلیک، استون، بنزن و غیره به مقادیر متفاوت حل می‌شود و ترکیب شیمیایی آن بطور متوسط از ۵۵-۵۰ درصد صمغ و رزین ۳۰-۲۵ درصد موم ۱۰ درصد روغنهای ضروری یا فرار، ۵ درصد گرده و ۵ درصد ترکیبات عالی و مواد معدنی تشکیل شده است.
نسبت و ترکیبات این ماده متغییر بوده و به مکان، زمان جمع‌آوری و روش تولید بره موم بستگی دارد. تغییرات و تنوع بره موم از ۳ منبع ناشی می‌شود:
•    نوع گیاهانی که تراوشات آنها بوسیله زنبورها جمع آوری می‌شود.
•    ترشحات مربوط به مواد ناشناخته از زنبور متابولیسمک
•    موادی که ماهرانه در زمان ساختن بره موم توسط زنبور به آن اضافه می‌شود.
روش معمول استخراج بره موم بوسیله الکل می‌باشد، الکل می‌تواند قسمت قابل حل بره موم را از قسمت غیرقابل حل آن جدا کند. به منظور تجزیه و تعیین هویت بره موم روشهای بسیاری وجود دارد که در موسسات از آنها استفاده می‌شود، گرچه استخراج با اتانول بیشترین عمومیت را دارد ولی استخراج با سایر محلولها نیز انجام می‌شود.
طبق بررسی‌های به عمل آمده توسط دیبویسر و همکاران (۱۹۸۳) علاوه بر آنها ویتامینهای B1، B2، B6، C، E و عناصر معدنی مانند نقره، سزیم، جیوه، یانتانیوم(Ianthanum)، آنتی مانی(Anti mony)، مس، منگنز، آهن، کلسیم، وادادیم و سیلیکون در نمونه‌های بره موم تولید شده از تراوشات تنه و شاخه درختان بسیار شبیه به تراوشات غنچه گیاهان می‌باشد و کیفیت متفاوت موجود در ترکیبات بره موم مانند فلانوئیدها گلیکونها بدلیل این است که بره موم از گیاهان متفاوتی مانند تبریزی، بید، کاج، شاه بلوط، نارون و … جمع‌آوری می‌شوند.